- azançı
- is. din. Azan oxuyan, azanverən. <Xortdan:> Bəs necə olubdur ki, özünüz üçün bir xoşsövt azançı tapmayırsınız? Ə. H..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
azançılıq — is. din. Azançı sənəti … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
azanverən — bax azançı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
minarə — is. <ər.> Azan vermək üçün məscidlərin yanında və ya üstündə ucalan qüllə. <Molla Kazım:> Azançı Məşədi Səlimə deyin, çıxsın minarədə minacat çəksin. Ə. H.. Sübh açıla açılmaya məscidlərin minarələrindən sübh azanının səsi eşidilərdi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müəzzin — is. <ər.> Azançı. Badamlı qəsəbəsinin müəzzini çox həzin səs ilə oxuyurdu. C. M.. Müəzzinin səsinin hər pərdəsi Həsənin sevdiyi sənətindən bir xatirat idi. B. T … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti